Studievrienden zochten eerst naar antwoorden
'Veel jonge artsen blijven na hun studie in een stedelijk gebied hangen. Maar hier is het minstens zo interessant. In deze streek kan ik mijn vak nog uitoefenen zoals ik dat voor ogen had. Ik ben voor alle aspecten daarvan en uiteenlopende zorgvragen aanspreekbaar. Het is hier ook lekker overzichtelijk, we kennen iedereen. Zowel patiënten als zorgverleners in de keten. Die laatste zitten overigens bijna allemaal bij ons in het pand, daar hebben wij heel bewust op aangestuurd.'
In gesprek met Hermen Driece (42) en Theo Boom (59)
Praktijkhoudende huisartsen in Ooltgensplaat (Huisartsenpraktijk Boom en Driece)
Hermen: 'Theo en ik kennen elkaar al sinds onze studie. Theo was een 'zij-instromer', hij was daarvoor jaren werkzaam als fysiotherapeut. We kennen en vertrouwen elkaar door en door. Toen hier in Ooltgensplaat een mogelijke overname kwam hebben we daar niet heel lang over na hoeven denken. Dat wilden we graag samen oppakken. Onze stages hadden ook al laten zien dat wij niet graag in een grote praktijk werken. Te veel vergaderen en organiseren.
Onze visie op huisartsenzorg en arbeidsethos is dezelfde. Daarom kunnen wij ook snel schakelen.
Dat kwam goed uit, want de apotheekhoudende praktijk die we overnamen was aan huis gevestigd en werd gerund door echtpaar Henry Nijhof en Jopie de Moree. Samen hebben we eerst gekeken naar wat nodig is voor dit dorp, hoe kunnen we goede zorg leveren op een praktische manier. Daar zijn de plannen op gebaseerd. Het contact in de keten was zwak of zorg was überhaupt niet beschikbaar. We wilden zoveel mogelijk zorg samenbrengen onder één dak. Pal naast de praktijk kwam een pand van de Rabobank te koop. Het kwartje viel op z'n plaats, we hebben het aangekocht en er een multidisciplinair zorgcentrum van gemaakt. Bijna alles wat in de eerstelijn nodig is zit hier. We schakelen snel en hebben een uitstekend onderling contact.
Henry verdient overigens een groot compliment. Hij heeft ons een jaar lang op sleeptouw genomen en is zeer open geweest, over alles. Gedurende dat jaar werden wij stap voor stap ingevoerd in alle praktijkzaken. Toen dat jaar om was konden we direct aan de slag.'
Het aannemen van een praktijkmanager is ook zo'n goed besluit geweest. Toevallig is Gerjanne de echtgenote van Hermen en dat maakt haar betrokkenheid groot. Ze runt feitelijk de praktijk en neemt alle personele en administratieve zaken uit handen.'
Investeer in het team
'Wij leiden mensen uit het dorp of de buurt zelf op. Dat doen we heel bewust, daarmee is de kans groot dat ze langere tijd blijven. En natuurlijk zijn ze verbonden met de gemeenschap, dat maakt je team heel hecht. Wij hebben veel voor elkaar over. Twee doktersassistenten zijn op deze manier hier gekomen. Investeer daarin, het is meer dan de moeite waard.'
Theo en Hermen zijn een heel goed duo, ze vullen elkaar uitstekend aan. Van Hermen komen de (wilde) ideeën, hij is creatief in het bedenken van oplossingen. Theo zorgt voor een degelijke uitvoering, zodat alles soepel gerealiseerd wordt.
Theo heeft een bijzondere carrièrestap gezet. 'Na 20 jaar wist ik genoeg van het bewegingsapparaat, er viel weinig meer te leren. Ik wilde vooruit en vooral breder kijken naar gezondheid. Huisarts worden was geen 'overnight' beslissing, want je moet zelf investeren in een studie van zes jaar en leven van één inkomen en je spaargeld. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Ik ben er elke dag dankbaar voor dat ik deze route gekozen heb. In mijn derde jaar liep ik stage in Ooltgensplaat, daar kwam ik mijn studievriend Hermen weer tegen. Het besluit om samen door te gaan heeft dan weer niet veel tijd gekost, dat was direct helder.'
Is dit hele verhaal gebaseerd op geluk? 'Nee, zeker niet. Wij hebben in onze studietijd al geïnvesteerd in onze relatie en samenwerking. Voor we dit avontuur begonnen wisten we al precies wat we aan elkaar hadden en waren de meeste vragen beantwoord. We hebben alle kansen en mogelijkheden die op ons pad kwamen onderzocht. Dat wij tijdens onze studie al energie gestoken hebben in elkaar heeft geholpen om snel besluiten te kunnen nemen.
Nog wat over huisvesting
Hermen: 'Wij hadden echt mazzel met het pand dat we kochten. Door ons snelle besluit waren we andere kapers op de kust voor. Huisvesting is een groot probleem aan het worden, ook in de dorpen. Hoe houden we investeerders en projectontwikkelaars weg van vastgoed dat een maatschappelijke bestemming heeft of zou moeten krijgen. Wij hebben onze nek uitgestoken en jaren in een noodkeet gezeten om het pand grondig te verbouwen. Hoe moet je dit soort ambities financieren, wat wil de gemeente, hoe wijzig je een bestemmingsplan, hoe maak je een businessplan? Veel zaken waar een huisarts niet voor opgeleid is. Ik kan me voorstellen dat je er onzeker van wordt. Volgens mij kunnen we veel leren van elkaar, want alles is vast al een keer eerder gedaan. Misschien kunnen we, samen met Zorggroep Haringvliet en Cohaesie, starters vooruithelpen.'